‘k Zin gangs um alns in’t Eanters umme te zetn. Ok de korte vertelsels zoas Spikkel.
Spikkel is a’n oold, woargebuurd, verhaal, met’n betje oet’n dikn doem. ‘t Was feajtlijk oonze Jan den’t hoond wier hef e-vun en ‘n hoond köm neet oet’ asiel vot, mer biej’t waark van oonze Dinie.
Vuur’n keenderverhaal is dat te meujlijk, dus vergiewt’ miej mear. ‘t Hef vurig joar in’ Bodbreef e-stoane, wat in-ekort umdat der ‘n bepaarkt aantal weurde gebroekt mochen worn. Hieruntern‘t originele beukn, mer nou wier in’t Eanters. Ieleu zoln miej’n groot plezeer doon a’j‘t weelt leazen. Mer nog ‘n grötter plezeer a’j weelt helpn zeukn noar mooie Eanterse weurde. In’t Tweants he’k bievuurbeeld ‘oawerheamp’ gebrökn, in’t Eanters is’t ‘n ‘boezeroen’ en ‘nen zeem’ wörn ‘nen leerlappe’. Der zaat nog mear weurde wean, woer‘k neet an edach heb, dus a’j wat zeet, geerne. 
Völle wille met’ leazen.
Vanof vedage hieruntern, vuur niks, der of te haaln.