‘T is ‘n betje völle waark, heb miej der wier glad op verkekken. Dat oawerkömp miej wa vaker. Mear’t koomp good, doert allenig efkes. Nieje ofbeeldige, nieje weure en alns ok in ‘t plat wat vanof ‘t begin de bedoolge was. Dit gedeelte heet vanof vedaage:

ZWIEGNde weure sprekt /
ZWIEGN de weure sprekt

Wet nog neet hoe-k-t zal skriewn. ‘T aandere deel krig ok nen aandern naam:

Kluurn sprekt zwiegnde weure.

‘N stilleawn da’k in 2003 heb eskeelderd as mooi plaatje der biej. Der mut toch ‘n betje kluur tusken de letters duur kommen of neet dan? Völle wille met’ leazen en bekieken.