Mangs glid oe de tied
as körrelkes zaand duur de haande
de weelde heure wa’j allange kwiet
en goandeweg ok oene eegne taande

‘T skëut miej wal’s te binnen
a’s’t nou’s meuglijk was um gewoon
wier niejs te konnen beginnen
zol ik dat dan willen doon

Iej zollen deanken, wat’n genot
dat lik miej wa wat, geerne
maak van miej mer vlot
wier nen mooie jonge deerne

Mer wat he’k an ‘n strak lief
meender stram en heender
ak allenig blief
zoonder keerl en keender

‘t Is neet vuur te stellen
iej begriept wa wa’k bedool
‘n leaven zoonder metgezellen
alle leu woar’k zovöl van hool.

Loat miej mer wean zoa’k bin
met alle oongemakken,
‘n mear as dubbeln onderkin
en dik zwil oonder de hakken

Koomp dan toch de tied
an’t eande van mien pad
dan zeg ik zoonder spiet
‘k heb ‘n alderbarstens mooi leaven ehad

———————————————–